.გულის კარნახი

თარეშმა ფიქრთა უდაბნოში მეტად დამღალა
ყოფიერებამ ბედი ჩემი ავად დანაღმა
მოდიო, მოდი შემომძახა სველმა სამარხმა
და განადიდა დარდი ჩემი გულის კარნახმა:

„არ გინდა, არა, დაანებე თავი მაგ მოკვდავს
და ფიქრი მიეც ჩემგან ნაბოძ ღვთაებრივ ბოდვას.
რა დაშრებიან ტბები, სწორედ მაშინ მიხვდები,
არასწორ დინებას გულუბრყვილო თურმე მიჰყევი.“