მე ლექსს კი არ ვწერ

მე ლექსს კი არ ვწერ, ყვავილებს ვკრეფ რითმათა ბაღში.
ათასი აზრი დატრიალებს ამ უვიც თავში.
რამდენი წუთი გავაფუჭე უვიცობაში,
მძივებად სიტყვებს რომ ვაწყობდი მარტოობაში.

ეს ნაწერები გარდიქცევა სხვის ფიქრთ ღივებად.
გაიზრდებიან ეს აზრები მნათობ იებად.
და ასე გაზრდილთ თუ დასჭირდათ აღიარება.
მაშ, ჩემს გარშემო უნიჭობა დაიარება.