ჩემი ქალაქი
როგორ ბრიალებს ჩემი ქალაქი ! ხე და ბოძები - ელვა, ნათება ! ყველა კუნჭული, ბნელით მოცული, ჩვენი სინათლით დაიშანთება ! როგორ გრიალებს ჩემი ქალაქი ! ბავშვები ნაძვთან ინაბებიან, არ მოგიშალოთ, ხალხო, მშვიდობა, როცა ბიჭები იღუპებიან... როგორ პრიალებს ჩემი ქუჩები ! სისხლით და ოფლით გადანათლული, როგორ ივიწყებს გული იარებს, როცა სიწყნარით ხარ მოთაფლული. და როგორ სძინავს, და როგორ გმინავს, ჩემი ქალაქი სიცრუით სავსე, მე კი ვიკითხავ, ჩემთვის, უჩუმრად: როდემდე ასე, როდემდე ასე ? 15 დეკემბერი, 2022 წელი
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი