შეგთხოვ მე ერთ რამეს...


შეგთხოვ მე ერთ რამეს, ნაღვლიანი მზერით, 
ნუ დამტანჯავ აწი, მოგონებით ძველით.
 
წუთი წუთზე გარბის, წამი წამზე დუმს, 
და წამართმევს ნეტარს, ამ სიმშვიდეს, ჩუმს, 
კაცი ადრე გარბის, და ხალისი დუმს, 
რა წარმართავს ნეტარს ?! აქ ცხოვრება ქუხს ! 

სულთმობრძავის ხელზე, გაშეშებულ გონს, 
მომღიმარი სახით, ამ რბილ და ნაზ ტონს, 
ელოდება ყველა, როდის გავა ფონს, 
ელოდება მცველი, რომ მოვიდეს გონს... 

რკინის ცაა, ჯაჭვით წვიმს, 
უდრეკელი ქარი ქრის ! 
ზარი ლოცვით შთაგონებულ, 
მრევლს ბრმად სადღაც მიუძღვის... 


7 თებერვალი, 2021 წელი
0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი