შემოდგომა

შემოდგომა ამაყობს
ვაზის სავსე მტევნებით,
სიხარულით ივსება
ყურძნის დიდი გოდრები.

მარნის კარი ელოდება
საწნახელი დიდზე დიდი,
როცა ღვინოს დაწურავენ
საქმეს მოსდევს მერე ლხინი.

შემოდგომა უხვია და მაძღარი
მიწის გული მზის სხივებით გამთბარი,
ოქროსფერი შემოდგომა ლამაზია,
როგორც ღამის უტკბილესი ზღაპარი.