ია და ენძელა

ია ენძელას ეძახის-
ჩქარა ამოდი მიწიდან,
განა არ იცი სოფელი
მოუთმენლად რომ გიცდიდა?

ენძელამ თავი ამოჰყო
გამთბარი მიწის გულიდან.
მზე უღიმოდა ორივეს
და დედასავით უვლიდა.