ქალის მშვენება

ქალის მშვენება მზისა სწორია
სილამაზე რომ მისი ხვედრია,
და სილამაზე მისი ხიფათი
და დიდი მშვენება მარგალიტია
ტანზე სამოსი აბრეშუმისა,
თან ნარევია სელის ძაფისა
მისი თითები შორეულ ტალღებში,
ცივი წვიმაა , ცივი ორთქლისა
მისი მანდილი შალისგან ნაქსოვი,
ფრიალებს კაცის სულში და გულში ,
ჩერდება ომი და ჩერდება წამი
ქალია მზე და მზე კიდე ქალი