ვეღარაფერი დაგვაშორებს

კაცს ჯერ საზღაურად არა ჰყოფნის ეს სიცოცხლე
არც მას მარად არ ექნება დიალოგი მზესთან
შეეჩვია იგი ფიქრის მორევს , ვით მარგალიტები
ძველისძველ ქისას ,
ხრიოკ გამოვლილ დაქანცულ გზებზე
გადავიკვეთეთ ჩვენ ორნი მხოლოდ
ახლა ერთად ვარ ვით ცა და მიწა
ვეღარაფერი დაგვაშორებს ვერცერთი წვიმა