მე კი ვტოვებდი

მე კი ვტოვებდი წყეულ ამ სხეულს
ვუახლოვდებოდი გრძნობას და განცდებს ,
მე კი ვტოვებდი ამ წყეულ ეგოს
და თანახმა ვარ იმ განაჩენზე რაც უნდა მერგოს 
ეს ის სიოა ჩრდილოეთიდან რომ უბერავდა უწინ ,
 და ნოემბერია , გაყვითლდა ვარდების ყუნწიც,
იგრძნობა ქვითინი  ცისა და მიწის ,
 ჩემშიც კი ტოვებს კვალს 
უიარაღო ფიცი,
მოსაღამოვდა , ზარბაზნებს ვტენი,
და ღამე მთვარეს ყველა  სიტყვას მიზანში ვესვრი,
ხეტიალობას მოუკლავს კაცი,?
არა მგონია ეს იყოს ავი,
სანაპიროზე სიყვარული რომ მტოვებდა მაშინ, 
მაშინ არ იყო ვაება წამის ,
და არც წუხილი სავსე ამ დარდით
მაშინ დაჰქროდნენ ქარები  ფიცხი,
და სიყვარულის ვარდები ჰყვაოდა იცი