გეამბორო

ჩემთან ფიქრებს რუხად აწვიმს 
ისევ დაჰქრის ნაზი სიო
არ მეშვება ეს წყეული
ფიქრი ,მრკთალი საიქიო

მტკვართან ისევ მკვდარი მნახე
მახსოვს როგორ ვერ მიცანი
შენი მზერა შენი სახე
ჩემთვის იყო საფიცარი

მხოლოდ სურვილს მივენდობი 
შენგან უკვე მიტოვებულს
აღარ ვიცი როდის მოხვალ
ვგავარ უკვე დავიწყებულს

ივსებიან ეს ფურცლებიც
აღარ უჩანთ თავი-ბოლო
ხოლო ჩემი ნაწერებით
მინდა  ისევ გეამბორო