დაღლილი ქუჩები


როცა  დაღლილ ქუჩებს ეფინება ბინდი ,
ზამთარია, საღამოა , საათია შვიდი
თავში არის უამრავი ფიქრი ,
გასუსულა ყველა  , საღამოა მშვიდი
მაშინ იკითხება ჩურჩულიც კი მკვეთრად
სწორედ მაშინ , კედლებს ემიჯნება ყური ,
ამ დროს გათეთრდება ეს ფიქრები მელნად ,
ნეტა  გვალვას როგორ უძლებს ნური?
მე უდაბნოს შვილს , მიყვარს წვიმა ,
რადგან  მელნის გუბე არ დამიშრეს ,
მაფიქრებს რომ , თუ კი წავალ,
ჩემი  ყვავილები   არ გამიხმეს ,
ღამე წვიმს და ფიქრში მაინც დღე  არი
ყოველ ღამე კვდება  მთაზე ამირანი ,
ციდან წვიმა მოდის ძალზე ჩქარი, და 
ამდროს მტკვართან არის წყვილთა პაემანი

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი