ა .დაფარული გრძნობა

სად გაფრინდა რომელ ცაზე 
ჩემი უერთგულო ტკბობა ,
მითხარ ,რომელ ღმერთმა 
მოგვისაჯა , სიმწარე და მარტოობა 
მითხარ რამე შეიცვლება , 
ოდეს გაჩერდება ლპობა?
მითხარ , მიწის სიუხეშემ 
სიმშვიდე რით ვეღარ ჰპოვა ,
მითხარ რომელ ღმერთმა 
მოგვისაჯა სიმწარე და მარტოობა ,
რით ვერ ეყო ადამიანს 
სითავხედე და გართობა ,
ჩემი წასვლის, დაბერების ,
თუ გაფრენის განა დროა .
მაშინ მითხარ ჩემს ფიქრებთან
კაცმა რატომ შემატოვა ,
რატომ მესხმის თავზე მუდამ
უცებადი მხეცთა ხროვა , 
ნუ თუ ჩემმა ანგელოზმა 
ამ უფსკრულში მიმატოვა ,
 რატომ ისმის ჩემს ტაძარში 
გულის მწველი გლოვა ,
რატომ მოსჩანს ჩემს ფანჯრიდან 
ცივი ქარი ,წვიმა , თოვა , 
ახკა გულში ფიქრმა 
ეკალივით გაიქროლა , 
როდის მოვა სიმშვიდე 
და რატომ მიწევს ბრძოლა , 
ვინ მახსენებს ნეტა ახლა , 
როცა ჩემთანაა მარტოობა ,
ამოდენა წელიწადმა 
ფოთოლ -ფოთოლ შემაგროვა ,
ახლა ნისლი სულს 
მძივებად შემოება , 
ფიქრი მჭამს და ფიქრი მძარცვავს
არ დავკარგო სათნოება , 
ეს ღამეც ხო 
იდუმალად მეფიცება , 
თუ არაფერს მომატყუებს 
მაშინ რატომ მერიდება?
საით მიდის სინათლე 
და რომელ ლამპარს აინთება ,
ვერც კი მივხვდი 
ჩემგან წასვლის ისე დავრთე ნება , 
ხელოვნების გარეშე რომ 
ეს ცხოვრება არ იქნება ,
თვით მუზასთან განშორებით 
ხის სკამიც კი არ იქმნება ,
ვინაც ოცნებებმა 
თეთრი ცისკენ გაიტაცა 
სატუსაღო გაუმზადეს 
და სიგიჟედ შეირაცხა  , 
ვინაც წყალი იყო,
მაგრამ შემდეგ ორთქლად იქცა , 
მითხარ აბა მიწის ძალას ,
მიწის კლანჭებს ვინ გაექცა?