ქოროღლის ციხე


მთაზე იდგა მიტოვებული
თითქოს ცოდვები ჰქონდა მიტევებული
იყო ეულად ღამით და დღისით
რამდენი დაეცა თავადვე გმირი

იყო დიდი და მაგარი
და ჰქონდა ერთ დროს თვით გალავანი
ახოვნად გადაჭიმულა აზულას მთაზე
მზერა კი ჰქონდა უხვ მადლიანი

გარს ეხვეოდა მრავალი ლოდი
მის ძირში იყო ტაძარი თეთრი
ჩრდილოეთს ეჭირა ტყეები რუხი
მის წინ შლილია მრავალი გორი

მისი საკნები მრავალი ტყვეთი
მისი ფერდობის ლამაზი მხარე
სახელად ერქვა ამ სილამაზეს
აზულას მთაზე ქოროღლის ციხე

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი