შენ


შენ

ვცადე მაგრამ ვერ შევძელი
ვერ გავაღებ გულის კარებს.
ეგ ტყუილი რომ იცოდე
როგორ ძლიერ ნასამარებს.

ვერ საუბობ.არაღც გინდა
შეეცადო მითხრა რამე,
ერთ დროს იყო მაცოცხლებდა
შენი სულოს სიკამკამე.

ეს ცრემებიც აღარ ვარგა 
აღარ მინდა ფიქრი შენზე,
ჩვენს სიყვარულს დაეკარგა
ღვთაებრივი სილამაზე.

ლექსებს ვერ ვწერ-დავისაჯე
უსათუოდ გავხვდი ქვრივი.
მაგრამ მაინც როგორ მახსოვს
ეგ ღიმილი ღვთაებრივი.

რაც დრო გადის უკეთ ვხვდები
აღარ მაწევს სევდა გულზე,
ეს ძვირფასო მიუთითებს
მწუხარების დასასრულზე.

დემეტრე ზარქუა
0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი