დემეტრე ზარქუა - ლექსები, პოემები 58
- ა ადამიანის ბოლომდე გაცნობა შეუძლებელია,
- არ ვიცი ალბათ ყველაფერი ისე გართულდა
- არ მყვარებია არასოდეს ეს ნოემბერი
- არ შეგიძლია შეეგუო პოეტს რომელსაც
- არ შეიძლება შეიმოსო იმ ხის პერანგით
- არავის უფიქრია
- არასდროს მიყვარდა ადამიანების თვალებში
- არასოდეს დაანგრიო ის ტაძარი,
- ატმის ხეები რომ იყვავილებს,შენ თეთრ კაბაში
- დ და ეს სხეულიც უსათუოდ შეიმოსება
- და მარცხნივ მკერდში გულის ღილები
- დავიღალე მოდი ჩემთან უფალო
- დავტოვე ღია ჩემი გულის ყველა დარაბა
- დახუჭე თვალები და ყურთან ჩურჩულით
- დგახარ ტაძარში ღვთიშობლის ხატთან და შენს თვალებში
- დემეს..
- ი ისე მტკივა
- ისმის დრტვინვა, სული ბოდავს, მიმატოვეს, დავრჩი ქვრივი,
- იცი რამდენჯერ მიფიქრია,რა მელოდება?
- მ მე ვარ ფოთოლი
- მე თვალებს ვხუჭავ და ვგრძნობ მაშინვე რაზეც ვოცნებობ
- მე კი არა...ფიქრებს ენატრები
- მე როცა მიყვარს
- მიტევება !
- მოვკვდე კი არა,მინდა მოგიკვდე
- მორჩილის კაბით
- ყ ყველა იმ ცრემლებს თვალები,რომ ღმერთს უმალავდა.
- ყველას თვალებში შეგვიძლია ამოვიკითხოთ
- ყოველ ღამე საკუთარ თავს ვტოვებ
- შ შენ