მეგონა, ყველა სიხარული ისე წავიდა
მეგონა, ყველა სიხარული ისე წავიდა, სხვისი ნაცვამი, გაცრეცილი, მეორეული. ბედნიერისთვის უჩვეულო, რაღაც სიდინჯით... დრომორეული. ბებერი და ისე თავნება, რომ დრო მთავრდება. სხვისი სილაღე თავზე სიმწრით გადაიბიჯე, გიჯობს გამხელა. რას ვიფიქრებდი, მოულოდნელი თუ იქნებოდა... სიხარულები, კიდევ, ამხელა!
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი