ნუ მწერ ნუღარაფერს გამახსენებ

ნუ მწერ ნუღარაფერს გამახსენებ,
ვეღარ დააბრუნებ რაც წამართვი,
ჩემს ქმარს მე ვეძახი გადამრჩენელს,
შენს ცოლს შენ რაც გინდა ის დაარქვი.

ჯვართ ეცმები? ტაძარს მიაკითხე, 
აღსარების თქმისას მოგეშვება
ქარს რაც მოაქვს - უკან მიაქვს კიდეც
სჯობს ჩათვალო თითქოს მოჩვენება

ვიყავი და ნუთუ ვერა ხედავ, 
უკვე თქვენობითზე გადავედით, 
თვალსაც ვერ მისწორებ - ვერა ბედავ
დადგა ის მომენტი გარდამტეხი

როცა აისბერგებს გადავაწყდით. 
ჰო, მეხსიერება უძიროა,
მაგრამ ერთურთს უკვე გადავარქვით
სახელები ჩვენი უსიტყვოა. 

ნუ მწერ, რადგან უკვე ვეღარ აღწერს
სიტყვა გრძნობებს სუფთას და უცოდველს, 
ჩემს ქმარს მე ვუწოდებ მკვდრეთით აღმდგენს, 
შენს ცოლს რაც შენ გსურდეს-ის უწოდე...