უიმედოდ

იანვარია...დღეები სუბთა...
მიყვარს მომავლის ფიქრებით სუნთქვა,
მათბობს დღეები,წვიმიანს ქარში,
გატარებული შენივე თვალში...
ისეთი მყავხარ,წმინდას ვერ გეტყვი...
გრძნობებს ჩავჭიდებ დახვეულ ყელში,
გავათრევ გარეთ...კედელთან ვეტყვი:
რატომ მექცევი უგულოდ,მეტყვი?
კვლავ,თავდახრილი მომიგებს ეჭვით
ბრიყვებს...მომავლის იმედებს ვებრძვი
და...ის...
წავა,დამტოვებს მდუმრად,
მიწას დამაყრის ყველა მე მუდამ...
ყველა იტირებს,ფიქრებში ჩემზე
უაზროდ იტყვის ვუყვარდი ერთ დღეს,
ისინი...ცეკვით შევლენ სახლებში
და,მეც გავქრები უბრალოდ ანდერძში,
სული კი ავა...ზეცაში მდუმრად...
მე კი უბრალოდ სიცოცხლე მსურდა...