ჩემი საყვარელი სურათი

ყოველ დილით სარკმელში
მზე როგორც კი ინათებს,
ჩემს საწოლთან, ერთ სურათს
მიადგება სინათლე.

ყველა იცნობს ამ სურათს,
ყველა გულში ატარებს:
დიდი ძია ალერსით
ესალმება პატარებს,

მზრუნველობით დასცქერის
მამასავით დაჰხარის,
მომღიმარი თვალებით
და ნათელი ჭაღარით.

ჩემოდენა გოგონა
ხელში აუყვანია,
და გოგონაც იცინის,-
უხარია ძალიან.

გარეშემო ბავშვები
დგანან თაიგულებით,
ბედნიერი თვალებით
მხიარული გულებით.

თუმც არ ვჩანვარ სურათზე,
მეც მათში ვარ, ცხადია,
რადგან ძია სტალინის
ნახვა მეცა მწადია.