მე და დედა


მე და დედა რატომ ვართ
მეგობრები, არ იცით?
იმიტომ, ორმ ერთმანეთს
ვეხმარებით ხალისით.

შველა მინდა? _- მიშველის.
არც მე ვყავარ ურგები,
ავიფარებ წინსაფარს,
მხარში ამოვუდგები.

შველა უნდა? - ვუშველი,
მოვუჯდები სუფრაზე
და დედიკოს ნახელავს
მადიანად ვუფასებ...

ლოყებგამოტენილი
ღლაპსა ვგავარ ასაფრენს!
ესეც მიხმარებაა -
არ ვუწუნებ არაფერს.

ჩემს დედიკოს ვუყვარვარ
თავის ორთავ თვალივით,
იმიტომაც შემარქვეს
დედის გულის ყვავილი.
0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი