ვიღას ახსოვს ჩაშაქრული მომპასი

ვიღას ახსოვს ჩაშაქრული მომპასი,
სულ რომ ჰქონდა მეჩეთიეს ლავკას.
ანტრაციტი ტყვარჩელის თუ დომბასის,
​ჩემს ბავშვობის ადრეულ წლებს გაჰყვა.
ვიღას ახსოვს ომობანას თამაში,
​ხის ცხენებზე გადამჯდარი ქროლა,
ბებოს ხათრით თავგანწირვა ჭამაში,
​და ბიტოკის კერკეტებზე სროლა.
ჩაქრა წლები, სადღა არის ალვები,
რომ შვენოდა ჩემს შუხუთის ქუჩას,
​დაიზარდნენ ერთი ციდა ბაღნები.
​და სიბერეს უკვე პირი უჩანს.

​​​​​იყო კინო, არლეკინო,
ჯოპიტო და ბარბაჭინო.
​მე თუ ცრემლი მოგადინეთ
​ღმერთმა ასმაგ დაგალხინოთ!

-მერ'ფი-