აი ასეთია ჩვენი საქართველო ახლა !


ჩემი საქართველო, ახლა ამ დღეშია. 
ნორჩად ამოყრილი , იმ ხის ფულუროში. 
მისი დიდება, რომ დღემდე ცას ეხება. 
ჟამთა მეხთატეხა ზედ რომ დაიმსხვრია. 
მატლთა შემოსევამ გული შეუჭამა. 
და ამ ამოხრულში ნერგი აღმოცენდა. 
გრიგალთ შერკინებით, 
მასში მოხვედრილი თესლით.
-მერ'ფი-
0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი