აი ასეთია ჩვენი საქართველო ახლა !
ჩემი საქართველო, ახლა ამ დღეშია. ნორჩად ამოყრილი , იმ ხის ფულუროში. მისი დიდება, რომ დღემდე ცას ეხება. ჟამთა მეხთატეხა ზედ რომ დაიმსხვრია. მატლთა შემოსევამ გული შეუჭამა. და ამ ამოხრულში ნერგი აღმოცენდა. გრიგალთ შერკინებით, მასში მოხვედრილი თესლით. -მერ'ფი-
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი