ჩემო მფარველო და ჩემო ანგელოსო...

ჩემო მფარველო და ჩემო ანგელოსო,
​ვგრძნობ რომ უფალია ჩემში...
ისე მაქანავებს ჩუმი ბედისწერა
​როგორც, ზღვის ტალღები გემში.
უტყვად სცოდნიათო გრიგალთ გატაცება,
უხვად ქართატეხა მთებში.
გულში გაელვება, სულში გარდატეხა,
თეთრად შეჭირხლება თმებში...
მერე სიბერეა, ბრძნული უძლურება,
ბოლო უსასრულო ხევში.
​ჩემო მფარველო და ჩემო ანგელოსო,
მოდი დაემკვიდრე ჩემში.
  -მერ'ფი-