ვიღაც იგონებს სიკვდილის ხერხებს


ვიღაც იგონებს სიკვდილის ხერხებს, 
მერე ობრძვის და ვეღარ ახერხებს 
თავს ააცილოს უბედურება!
ისე გაგვიჯდა უმადურება
მცირედს ვინ ამბობს 
დიდს არ ვჯერდებით.
და მხოლოდ მაშინ ვფიქრობთ სინანულს,
თუკიღა ოდეს გადავბერდებით.
ო, როცა რისხვა წამოვა ღვარად,
და თან წალეკავს ნაფუშ დიდებას.
უსასრულობის დარჩენის გვარად
სიკვდილი სახეს გადაიღებავს.
ახალ შეტევებს გლოვობს სამყარო.
რომ გონს მოხვიდე, ცრემლი გვაკმარო!
-მერ'ფი-

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი