ჩემი საქართველო, ახლა ამ დღეშია ...


ჩემი საქართველო, 
ახლა ამ დღეშია. 
ნორჩად ამოყრილი , 
იმ ხის ფულუროში. 
მისი დიდება, 
რომ დღემდე ცას ეხება. 
ჟამთა მეხთატეხა 
ზედ რომ დაიმსხვრია. 
მატლთა შემოსევამ 
გული შეუჭამა. 
და ამ ამოხრულში 
ნერგი აღმოცენდა. 
გრიგალთ შერკინებით, 
მასში მოხვედრილი
თესლით.
.
-მერ'ფი-

www.merpi.ge
0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი