განშორების სონეტები


განშორების სონეტები,
რა ფრივ დგანან, რა გვარ ჟღერენ,
ქუჩა-ქუჩა ბოჰემები,
საუკუნოდ ამღერებენ...
როგორც თოვლში, როგორც დარში,
ახმაურდა ყველა ხურდა,
მაგრამ ამათ ხარბებაში,
ყველა ბგერა დახარჯულა,
განშორების სონეტები,
რა ფრივ დგანან, რა გვარ ჟღერენ
უმიწაწყლო ბოჰემები,
ქუჩა-ქუჩა ამღერებენ...
რაც კი შერჩათ, რაც კი დარჩათ,
არის მხოლოდ ძველი გრძნობა,
იარები სულში აჩნდათ,
არ აცდიდნენ შრამებს ლპობას,
ქუჩა-ქუჩა ბოჰემები,
ამღერებენ რაც კი დარჩათ,
განშორების სონეტები,
სულზე დაღად რომ დააჩნდათ...
განშორების სონეტები,
რა ფრივ დგანან, რა გვარ ჟღერენ,
ქუჩა-ქუჩა ბოჰემები,
საუკუნოდ ამღერებენ...
(მაგრამ გრძნობას ამ მღერებით, საუკუნოდ აღმერთებენ)
0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი