დამშვიდობება
ვშორდები ისე მალე ქვეყანას,
რომ ბევრი რამე მრჩება სათქმელი,
ვერ შევასრულე ჩემი მისია
და ვერ აღვანთე წმიდა სანთელი.
ვშორდები, შორით ჩანს ბეწვის ხიდი,
ვტოვებ სამშობლოს, ჩემს ლამაზ მხარეს,
ვიღაც მეძახის:
— რას დგახარ, მიდი!
მე კი ვპასუხობ:
— ეჰ, დავიღალე...
ვშორდები მზის შუქს და არემარეს,
ჩემი მეგზური იქნება ღამე,
შევყურებ ზეცას, შევყურებ მთვარეს,
რა დამავიწყებს შენს ლამაზ თვალებს...
2009
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
0 კომენტარი