,,მკურნალები''


მე და ჩემი ძამიკო
როცა ვსტუმრობთ ბებიას,-
ბაბუს ასე გასძახებს:
ექიმები გვეწვია!
ისიც უცებ მხარს უბამს,
მკურნალები მოვიდნენ?
აბა, კარგად გავხდებით,
მაშინ აღარ მოვიწყენთ!
მერე დიდხანს ვხალისობთ
ბავშვები და დიდები,
ვაშოშმინებთ დედიკოს,-
არ ვართ გადაღლილები.
ბებო გახარებული
ირგვლივ ყველას არწმუნებს:
თავი უკვე არ მტკივა,
წნევაც კი არ მაწუხებს.
ბაბუს აღარ სჭირდება
ვალიდოლი გულისთვის,-
ამბობს: აღარც კი მახსოვს
ჩემი რადიკულიტი.
ბოლოს მათი ნათქვამი
ლამის ჩვენც დავიჯერეთ,-
ასე თუ გავაგრძელებთ,
დავავიწყებთ სიბერეს!

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი