პრანჭია ანო


როცა დედა გადის გარეთ
ერთ ჯადოსნურს ვაღებ კარებს,
მის ოთახში ვიპარები
და სარკის წინ ვიპრანჭები:
ვდგები მაღალ ქუსლებზე,
საცხსაც ვისვამ ტუჩებზე,
თვალებს ლურჯად ვიღებავ,
თმას კოთხოზე ვიხვეტავ.
სამკაულებს ავისხამ
დ ასუნამოს დავისხამ.
ამის მერე დაქალებს
ყველას გვერდით დავისვამ.
მაგრამ ამ დროს მამიკო
ჩუმად მომეპარება
ისევ მკითხავს: პრანჭია,
გაზრდა რად გეჩქარება?

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი