პრანჭია ანო
როცა დედა გადის გარეთ ერთ ჯადოსნურს ვაღებ კარებს, მის ოთახში ვიპარები და სარკის წინ ვიპრანჭები: ვდგები მაღალ ქუსლებზე, საცხსაც ვისვამ ტუჩებზე, თვალებს ლურჯად ვიღებავ, თმას კოთხოზე ვიხვეტავ. სამკაულებს ავისხამ დ ასუნამოს დავისხამ. ამის მერე დაქალებს ყველას გვერდით დავისვამ. მაგრამ ამ დროს მამიკო ჩუმად მომეპარება ისევ მკითხავს: პრანჭია, გაზრდა რად გეჩქარება?
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი