ყიყინა ბაყაყი
გაზაფხული მოვიდა, ცა საწვიმრად იხსნება, სოფლის ბოლოს ჭაობი ბაყაყებით ივსება. ერთი მწვანე გომბეშო გამუდმებით ყიყინებს, დღისით ყველას აწუხებს და არც ღამით იძინებს. ფეხებს იქნევს რვაფეხა, _ გეტყვით ახალ ამბავსო, წუხელ წერო მოფრინდა, ყველას გადაგვყლაპავსო! - მე ვერაფერს მიზამსო! - ყურს არ უგდებს ბაყაყი, ქვებზე დახტის ყიყინით ტრაბახა და ამაყი. ბრაზი ახრჩობს რვაფეხას : -თავზე რატომ მახტები?! მე კი წავალ, მაგრამ შენ წეროს ლუკმა გახდები!
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი