პარარა-პარა!

ნინო დარბაისელი

პარარა - პარა!

სხვაა - ცხოვრება, სხვაა - მასზე  სხვისი ნაბოდი!
მე - სიბერისთვის ბავშვობიდან ვემზადებოდი,
მე  - სიბერისთვის ისე კარგად ვემზადებოდი,
ამ მზადებაში  რეალობით ვიხარე როდი,
მთელი ცხოვრება აღმა-დაღმა რისთვის დავრბოდი?!
მინდოდა,  ბოლოს  მეც მენათა და მელამპარა,
თან ვღიღინებდი:
პარარარა- პარარა - პარა!…

და ვერც გავიგე,
ამასობაში
თვითონ სიბერე წყნარად როგორ წამომეპარა!