ვივალდი. შემოდგომა

ნინო დარბაისელი

ვივალდი ,,შემოდგომა" 

ნისლში შეფენილა შორი ფერდობები.
შორი ფერდობები აფერადებულა.
როგორ მიგატოვო, ჩემო ბალამწარავ? -
- ასე საწყალი და ასე  დიდებული!

მძაფრი ექოები, მშვიდი ექოები...
მესმის შორეული ხმობა: ,,ნინო, ააა-უუ-უ!"
და მზიდან  გულამდე გაბმული სიმები
სიომ  შეარხია, ვიოლინოაო.