ხსოვნა პირველი სიყვარულისა

ნინო დარბაისელი


ხსოვნა პირველი სიყვარულისა

მას უყვარდა ბალახის ღერის მინდვრად არჩევა…
 (ამ ლექსს გასართობად ვწერ,
სხვა ლექსებში არც შევა).
 
მოწყვეტილი იმ ღერის კბილებშუა  მოქცევა,
და ღიღინი სიმღერის -  ჩემთვის საამო ქცევა.

როგორ ლაპარაკობდა?! - უცნაური ყოვნებით.
შევცქეროდი პირღია, ვგრძნობდი,   რა მიყო ვნებით?

სხვა რამ დადებითები? კიდევ რამ მომაწონა?
თმა იმისი ხუჭუჭი?  იმისი ზომა-წონა?

სიყვარული - პირველი,  გრძნობის მალამოა…. ტანს?
დაწყებული ზაფხულში, სექტემბრამდე მოატანს…
 
თუ სროლაში მარდი ხარ, შორს მიფრინავს ძლიერ ქვა.
 რაც მახსოვდა, გითხარი…აღარ  მახსოვს,  რა ერქვა!