მწარსული

#ლექსები
ნინო დარბაისელი

მწარსული

ცხოვრება - ზღვა არის, თუ გარეთ წყნარია
და ბნელშიც  ელვარებს, 
შიგნიდან მღელვარებს,  
ასცქერის მწვერვალებს.

 მუდმივი ტალღები,  მოქცევა-მიქცევა,
ახდება ოცნება? -  წარსულად იქცევა. 

ზემოთ  - თავაზია, ქვემოთ - ტირანია.
სუსტებს და ტანჭრელებს შეხრავს პირანია.
 
ვინც გაგბრაზებია, ვინც მოგფერებია, ყველა დაილექა,
ფენა - ფენებია. 

ირგვლივ იყურები, ირგვლივ სულ ზღვებია,
ვისაც უხარია, ყველას - უზღვევია.

რამდენი  დამშრალა, ადრე დალეულა,
ფსკერი ჩანს -  ჩონჩხები, კირში არეულა.
 და რჩები ბრძენეულად,
გრძნეულად,
ეულად.

“-დიდ ზღვას არ ელევა მოსული - წასული,
დროზე! დაუამე, ჰა, მოასწარ სული!”

ახლა-ღა გებულობ, საბრალო,  მწარ სული -
ნატვრა ახდენილი - გახდება  წარსული!