თეოს ჩოკინა (ალ. ჭინჭარაულზე)

#მემორია

ათი წლის წინ დაწერილი პოსტი შემახსენა ცუკერამ

“ფეისმა” შემახსენა.
ეტყობა, პაპას გარდაცვალების დღესაა დაწერილი....7 წლის წინ... 
რა დრო გასულა!

საბავშვო პოეზიიდან 
- - - - - - - 

     ორი  წლის თეოს პატარა, სათამაშო ჩოკინა მოუყვანეს, მასთან ჩახუტებულს ეძინა. პაპამ ეს ლექსი გამოუთქვა.
     ახლა თეო ოცდაათი წლისაა, შორს ამერიკაში ცხოვრობს, გვარად აღარც ჭინჭარაულია, ქმრის გვარს  - ჩეფმენს ატარებს...   არ ვიცი, ახსოვს თუ არა ეს პატარა ლექსი, ალბათ შემოიხედავს და მწუხარე გული წამით მაინც გაუნათდება...

ალექსი ჭინჭარაული

თეოს ჩოკინა 
 - - - - - - - -

ჩივის თეოს ჩოკინა,
დიდყურა და ყროყინა:
-სად მოვძოვო ბალახი,
მინდვრები რომ მოყინა?

 -ჩოკო, ჩოკო ჩანჩურა,
ჩოკო, ყურებპანტურა,
 მინდორში რომ გახვიდე,
შეგჭამს მგელი ან ტურა.