მარინა ცვეტაევა - დონ ჟუანი 3

მარინა ცვეტაევა

დონ ჟუანი

3

ამდენი ვარდი  და ამდენი ქალაქი, სასმისი  ამდენი
არ გაქვთ მოწყენილი?
მე უნდა გიყვარდეთ? ხართ შიდა საყრდენი,
მე -  თითქმის  ვარ ჩრდილი.

რად მინდა ვიცოდე , ცის ძალებს დიადებს
 მიმართეთ სურვილით?
რად მინდა ვიცოდე, რომ თმაზე   მდიოდა
ნილოსის სურნელი?
არა, სჯობს მოგითხროთ, ზღაპრად საამბია:
იდგა იანვარი.
 ვარდი გადააგდეს, ბერს სახენიღბიანს
მოჰქონდა ფანარი.

ტაძართან მთვრალ ლოცვას ბრაზმა გაუელვა, 
კედლის შესასმენი!
იმწამს დონ-ჟუანმა  იმ  კასტილიელმა
იხილა კარმენი.

1917

 (თარგმანი ნინო დარბაისელისა)

Марина Цветаева
Дон-Жуан

3

После стольких роз, городов и тостов —
Ах, ужель не лень
Вам любить меня? Вы — почти что остов,
Я — почти что тень.
И зачем мне знать, что к небесным силам
Вам взывать пришлось?
И зачем мне знать, что пахнýло — Нилом
От моих волос?
Нет, уж лучше я расскажу Вам сказку:
Был тогда — январь.
Кто-то бросил розу. Монах под маской
Проносил фонарь.
Чей-то пьяный голос молил и злился
У соборных стен.
В этот самый час Дон-Жуан Кастильский
Повстречал —  Кармен!