ზ ა რ ი


ზეცას აეკრა ღრუბლის ნაქსოვი
თვალჩაშლილი, -
მზერანაკლული მომაკვდავის უტყვი სიბაცე, 
ოქროს დალალი დააფინა 
ბაჯაღლოსფერ ზეწარზე მზემ და
ცხრა თოთო სხივი, 
სულიწმინდის ცხრავე ნაყოფი
დამთქნარებით იმშობიარა. 
ცხრაჯერ ჩამოჰკრა დედო - ზარი განგების ხელმა, 
ყველა სხივმა ჩემი გულის აორტა კვება, 
ყველამ მაცოცხლა, 
იცოცხლა და მოკვდა ჩემშივე. 
პირველი ზარი დაირეკა
ს ი ყ ვ ა რ უ ლ ი ს ა!
- მიყვარდა ძლიერ! 
დაცემამდე, ამაღლებამდე. 
მიყვარდა გულით, ფიქრით, რწმენით, 
მიყვარდა უღვთოდ, 
მიყვარდა ღმერთით… 
მაგრამ ისე, რომ არასდროს მიღალატია! 
მეორე ზარი დაირეკა 
ს ი ხ ა რ უ ლ ი ს ა!
მე მიხაროდა სიხარული სხვათა და სხვათა, 
ვხარობდი მუდამ,  ბედნიერს რომ ვხედავდი მოყვასს. 
სიხარულები დავარიგე პეშვით და უბით, 
პატარ - პატარა, რაც შევძელი, 
წრფელი და სუფთა, 
წყაროსავით ანკარა გულით. 
მესამე ზარი დაირეკა
მ შ ვ ი დ ო ბ ი ს ა!
მე რა შემეძლო? -
ჩემი მუცლის მსუყე ნობათი -
როგორ აბრამმა - ისააკი -
უფალს, ზვარაკად, 
ძღვნად მივგვარე დედა - სამშობლოს! 
მეოთხე ზარი დაირეკა
ს უ ლ გ რ ძ ე ლ ო ბ ი ს ა!
და მეც სულგრძელად მივუტევე
მოყვარე - მტერს და მტერსაც - მახვილით. 
მივუტევე და მეც ვითხოვე შენდობა ცოდვის, 
მივუტევე და მიუტევეს მტრებმა თავის მტრებს. 
მეხუთე ზარი დაირეკა
ს ი ტ კ ბ ო ე ბ ი ს ა!
მე მხოლოდ მწარე ნექტარიდან ვიგემე სიტკბო, 
ტკბილი რა იყო, ამ ჟამამდის არ გამესინჯა, 
დავიტკბე ფიქრი და ვიზოგებ, 
ჩაის ვსვამ ფიქრით. 
მეექვსე ზარი დაირეკა 
ს ი კ ე თ ი ს ა!
გავეცი ყველა, რაც მებადა, ბოლო გროშამდე, 
გავეცი სავსედ, ხელგაშლილად, როგორც შევძელი, 
გავეცი, ვიდრე მოითხოვდნენ, ვიდრე მეტყოდნენ… 
და დავინახე, მათაც რომ გასცეს. 
მეშვიდე ზარი დაირეკა
ს ა რ წ მ უ ნ ო ე ბ ი ს!
თვალი დავხუჭე და გოლგოთის სიმძიმე ვიგრძენ. 
ვეწამე, ვევნე, დავეცი და აღვსდექი ბოლოს. 
ვიწამე მცნებით,  შევიმეცნე უფალი ჩემი… 
და ღმერთის სიტყვა მივიტანე სხვათა გულებთან. 
მერვე ზარი დაირეკა
მ ყ უ დ რ ო ე ბ ი ს ა!
მე დავეყუდე ბიბლიური კედრების ჩრდილქვეშ, 
მყუდრო სავანეს შევამსხვრიე ჩემი ვნებები, 
მახურავს ზეცა, მზენაკლული, 
ცისფერ შარფივით, 
მე ველოდები მეცხრე ნაყოფს სულიწმინდისგან, 
მეცხრე ნაყოფს,  სულისსაკვებად, 
მეცხრე ზარის ხმას, 
ნაბოლარას მზის შვილებიდან, 
რომ
მ ო თ მ ი ნ ე ბ ი თ
ავიარო ბოლო აღმართი.
0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი