მეგობარ პოეტებს

კვლავ ბრწყინავს თქვენი სახელი
და გრგვინავს თქვენი ლექსი .
ეჰე, რა მაღლა ახველით,
ცათა ღაღადიც გესმით .
ლომის ბუხუნის მაგვარი,
თქვენი ბუხუნი მძლავრობს .
მუხის გულივით მაგარნო,
თქვენ ჩემი მიწის ძარღვნო .
თმებში კი მაინც დაყრილა,
თეთრად დაყრილა ბროლი,
დრონი წასულან, აყრილან,
ვაი, წასულან დრონი .
დროსაც სიმღერით წამლობენ
და აჩოქებენ მგონი .
დრონი წავლენ და წამოვლენ,
რას დაგვაკლებენ დრონი!