მატუ


ღამე შეშლილა მომდგარა კართან ვარდი ნაზრდობი ჩემს სარკმელს ლანდავს კაკუნი ისმის ეს ხმები მძაფრავს ვარდი ითხოვს ღამისგან მალვას 

მზეც კი ატირდა უძღები  შენით მიწას უტოვე მარადის კვნესით აწი ცხოვრება შეაშრე ჩვენი დედაო მარიამ მარიტას შეხვდი ჩვენი ცხოვრება სიმწრით სავალიი დედა მარიამს ხარ სადარი

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2025

Facebook Telegram კონტაქტი