უილიამ შექსპირი. სონეტი #10


თქვი: არვინ გიყვარს! ვერ იქნება სხვათა შემყვარე,
ვინც საკუთარ თავს მოეპყრობა ასე აგდებით,
ქვეყნად მრავალი ლამაზმანი გეტრფის მგზნებარედ,
თუმცა ცხადია საპასუხო გულისნადები; 

შენ სასიკვდილო სიძულვილმა მოგისათხევლა
და შენი თავის წინააღმდეგ სამტროდ აღრენილს,
გწადია ტაძრის დანგრევა და სისხლის დანთხევა,
თუმც უნდა იყო მესვეური მისი აღდგენის.

ფერი იცვალე, გაუმკლავდი სახმილს დამდაგველს
და სიყვარულით ამოშანთე ზიზღი მმუსვრელი,
შენს სილამაზეს საქციელიც მიუსადაგე
და თავის მიმართ გახდი მეტად კეთილმსურველი:

რათა არ შეწყდეს სიკოხტავე ქვეყნის სამშვენი,
გაიხანგრძლივე სილამაზე - შენი ნაშენით.

21 აგვისტო, 2021 წ.


For shame! deny that thou bear'st love to any,
Who for thyself art so unprovident.
Grant, if thou wilt, thou art beloved of many,
But that thou none lovest is most evident;

For thou art so possess'd with murderous hate
That 'gainst thyself thou stick'st not to conspire.
Seeking that beauteous roof to ruinate
Which to repair should be thy chief desire.

O, change thy thought, that I may change my mind!
Shall hate be fairer lodged than gentle love?
Be, as thy presence is, gracious and kind,
Or to thyself at least kind-hearted prove:

Make thee another self, for love of me,
That beauty still may live in thine or thee.

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი