იყო

იყო ღალატი,  იყო იუდა, 
იყო გოლგოთა მძიმე ტრამალი, 
ცოდვის თვლას ვერვინ აუდიოდა, 
ხეზე მიბმული ჰყავდათ მართალი. 

იყო სისხვლისღვრა,  ხელის დაბანა
- პილატესაგან... 
მერე კი,  ჯვარცმა. 
ღმერთი გაბორკეს, ღმერთის შვილებმა, 
უღმერთო ხალხმა ღმერთს ასე ასცდა. 

მერე კი,  ღამით სწუხდა პილატეც, 
იუდამ საერთოდ ვერ გაიხარა
და ალალ-მართალ სარკის წინაშე
ორიგინალმა თავი დახარა.