ვიცი


და შენ, შენც ასე –:
დაჭუპრებული.
ვით ყოველივე ღამითრწეული.

ირგვლივ ეს თრთოლვა-ფრთებისცემანი:
რაც ჩამესმის და რასაც ვერ ვხედავ!

და შენ,
ვით დღისგან თავდახსნილი თითოეული:
დაჭუპრებული.

და თვალნი, შენ რომ გეძიებენ.
ჩემი თვალიც – ამ თვალთა შორის.

მზერა:
სულ ერთი ძაფით მეტი, შენ რომელიც შემოგევლება.

ეს გვიანი, გვიანი შუქი.
ციმციმებენ ძაფები: ვიცი.

(გერმანულიდან თარგმნა დათო  ბარბაქაძემ)
0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი