თქვი შენც
თქვი შენც, თქვი, როგორც უკანასკნელმა, თქვი შენი სიტყვა. თქვი _ არა არ კი განწვალო ჰო-სგან. შენს სიტყვას აზრი მიანიჭე: უბოძე ჩრდილი. უბოძე ჩრდილი საკმარისად, ისევე მრავლად, როგორც შენს ირგვლივ თვლი საჭიროდ ანაწილებდე შუაღამესა და შუადღესა და შუაღამეს შორის. მიმოიხედე: ნახე, რარიგ მოზღვავდება სიცოცხლე ირგვლივ _ სიკვდილისას! სიცოცხლე ირგვლივ! მართალს მეტყველებს, ვინც ჩრდილს მეტყველებს. თუმცა კი, უკვე მჭიდროვდება შენი სადგომი: საით აწიღა, განჩრდილულო, აწიღა საით? წამოიმართე. მაღლით იმართე. შენ გაილევი და გახდები კიდევ უფრო ვერსაცნობი, უფაქიზესი! უფაქიზესი: ძაფი, რომლითაც მას, ვარსკვლავს, ქვემოთ დაშვება ნებავს: ქვემოთ ცურავდეს რათა, ქვემოთ, სადაც იგი საკუთარ თავს ჩაჰკვირვებია: მოყარიბე სიტყვათა მსუბუქ ტალღაზე მბრწყინავს. (გერმანულიდან თარგმნა დათო ბარბაქაძემ)
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი