ღვინოს და...


ღვინოს და გაუჩინარებას, ამ
ორივეს მინებებული:


მივაჭენებდი თოვლიანში, გესმის თუ არა,
მივაჭენებდი ღმერთს შორეთში – ახლოეთში, იგი მღეროდა,
ეს იყო
ჩვენი ბოლო ჯირითი
ადამიან-ბარიერთა თავს.


იკაკვებოდნენ, როს
თავზემოთ ჩვენ ჩავესმოდით, ისინი
წერდნენ,
მათგან მოსახულ
ერთ-ერთ ენაზე
მოჩხიბავდნენ ჩვენეულ ჭიხვინს.

(გერმანულიდან თარგმნა დათ ბარბაქაძემ)

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი