არავისად მიკრული...


არავისად მიკრული ლოყით –
შენად, სიცოცხლევ.
შენად, ხელის ნარჩენებით
მიგნებულისად.


თითებო.
შორით, ყარიბობით,
ჯვარედინებზე, ხანად და ხანად,
სულისმოთქმა
თავისუფლად დაშთენილი ასოებითურთ,
ოდესმე მტვრიან სასთუმალ-
ზედა.


გახევებული მარაგი გულის: იგივ
მხრჩოლავი
მსახური ნათლის და სიყვარულის.


ალი ნახევარ
სიცრუის ჯერაც
არა ერთ ან ორ
ღამემთევარ იმ ფორაში,
მას რომ ეხება.


მაღლითკენ ჩქამი საკეტისა,
სუნთქვის-
ხეში ზემორე თქვენდა:
უკანასკნელი
სიტყვა, თვალი რომელმაც გკიდათ,
ჯერარს, ამიერ თავისშივე იყოს და დაშთეს.
. . . . . . . . . . . . . .
შენად მიკრული,
სიცოცხლეო,
მიგნებულო ხელის ნარჩენით.

(გერმანულიდან თარგმნა დათო ბარბაქაძემ)
0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი