შენი გვიანი სახის...
შენი გვიანი სახის წინაშე, მარტოდმარტო- მოარული შორის ჩემდაც შემცვლელ ღამეთა, მოვიდა რაღაც დასარჩენად, რაც ერთხელ უკვე ჩვენთან იყო, ფიქრის მიერ არ- შეხებული. (გერმანულიდან თარგმნა დათო ბარბაქაძემ)
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი