შენი გვიანი სახის...


შენი გვიანი სახის წინაშე,

მარტოდმარტო-

მოარული შორის

ჩემდაც შემცვლელ ღამეთა,

მოვიდა რაღაც დასარჩენად,

რაც ერთხელ უკვე ჩვენთან იყო,

ფიქრის მიერ არ-

შეხებული.

(გერმანულიდან თარგმნა დათო ბარბაქაძემ)
0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი