ერთხელ


ერთხელ,
მე ვიყავ მოყურადე,
ის, უხილავი,
სიმართლეს ვამბობ,

მთელი ღამე სამყაროს ბანდა.
ერთი და დაუსრულებელი,
ნაცარტუტადშთენილი,
შთენა.

იყო ნათელი. და – გადარჩენა.

(გერმანულიდან თარგმნა დათო ბარბაქაძემ)
0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი