დრო-ჟამით ხელებმოვსებული...


დრო-ჟამით ხელებმოვსებული, აი, როგორი მოხვედი ჩემთან _
მე ვთქვი: შენ არ გაქვს წაბლისფერი თმა.
შენ ის მსუბუქად აასვენე დარდის სასწორზე, სადაც ის ჩემზე მძიმე აღმოჩნდა…
ისინი შენსკენ გემებით დიან, ტვირთავენ შენს თმას და სურვილის ბაზრობებზე

სავაჭროდ მიაქვთ _
შენ მე ქვევიდან ამომღიმებ, მე პინიდან ჩამოგტირებ, მსუბუქად რომ ატაცებულა.
მე ვტირი: არ გაქვს წაბლისფერი თმა, ისინი ზღვის წყალს გთავაზობენ, შენ კი მათ
შენივ კულულებს აძლევ…

შენ ჩურჩულებ: ისინი უკვე ამ სამყაროს ჩემით ავსებენ, და მე შენს გულში ვრჩები
ღარტაფად.
ამბობ: საშენოდ მიითვალე ფოთლეული წელიწადების _ მოხვიდე და მეამბორო,
სწორედაც დროა!
წაბლისფერია ფოთლეული წელიწადების, შენი თმა _ არა.

(გერმანულიდან თარგმნა დათო ბარბაქაძემ)
0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი