ყარიბობისას
ეს ის ჟამია, თანამგზავრად მტვერს რომ აგიჩენს, შენს პარიზულ სახლს _ შენივ ხელთა მსხვერპლშესაწირად, შენს შავ თვალს _ შენივ უშავეს თვალად. ეს სამკვიდროა, რომ უპყრია შენი გულის მოსართავები. გაგეშლებოდა თმა, დაშურებულს _ მაგრამ მას ეს აკრძალული აქვს. მათ არ უწყიან, დამდგარან და ხელებს გიქნევენ. (გერმანულიდან თარგმნა დათო ბარბაქაძემ)
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი