ტოლჩები
კლაუს დემუსს დროის გრძელ სუფრებს მოულხენენ ღმერთის ტოლჩები. ბოლომდე სვამენ ხილულთა თვალებს და თვალდავსილთა თვალებსაც სვამენ, გულებს მბრძანებელ აჩრდილებისა, მწუხრიჟამის ჩაცვივნულ ლოყებს. მომლხენთა შორის მათი ძალა უძლეველია: როგორც სისავსე, ისე მიაქვთ ბაგეებთან სიცარიელე; არ იღვრებიან, ვით შენ ან მე, აქაფებულნი. (გერმანულიდან თარგმნა დათო ბარბაქაძემ)
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი